Toen ik als trainer begon, had ik als regel dat ik alles zelf moest verzinnen. Een domme, onzinnige en onmogelijke opgave. Ik kon me gewoon niet voorstellen dat mensen duizenden euro’s betalen voor iets dat je voor een paar tientjes uit boeken kunnen leren.

Ondertussen, meer dan tienduizend deelnemers verder, weet ik het zeker: van een training leer je eigenlijk niet zo gek veel.

Standaard

Wat is een training? Meestal een verzameling gestandaardiseerde lessen. Soms zijn de slides, voorbeelden en verhalen duidelijk gedateerd. Nog erger is het als de training duidelijk is gebaseerd op de voorkeuren van de trainer. Die moeten dan maar net matchen met die van jou als deelnemer. Bij gebrek aan interactiviteit verlang ik altijd naar de dvd- of audioboek-variant.

Onpraktisch

Waarom volg je een training? Omdat je er iets mee wilt gaan doen. Maar kom je daar tijdens de lessen aan toe? Of ben je vooral zelf achteraf, met boek, reader en aantekeningen aan het puzzelen hoe al dat moois nou praktisch te vertalen is naar jouw praktijk?

Met (on)bekenden

Met wie doe je de training? Met onbekenden, dan heet dat een “training met open inschrijving”. Leuk wegens het uiteenlopende gezelschap. Het nadeel is dat iedereen een totaal verschillende praktijk heeft waarin diegene het geleerde wil toepassen.

Een training samen met je collega’s? Dat kan geweldig goed werken. Als iedereen echt die training wil, elkaar vertrouwt en er open en leergierig aan begint. Helaas, in de praktijk wordt de in company-variant vooral gekozen omdat het voordelig is. Of omdat de hele organisatie “even snel moet veranderen”. Of, het allerergst, omdat een directeur heeft bedacht dat het grote probleem met een training snel verholpen zal worden, maar het grote probleem nooit met de trainer heeft gedeeld.

Training als cabaret

Als je me vraagt hoe het is om trainer te zijn, lach ik altijd een beetje meewarig en leg dan uit: het is alsof je cabaretier bent. Je houdt van creativiteit en afwisseling, maar je klanten verwachten dat je je standaard succesvolle programma afdraait.

Training, maar dan anders

Bovenstaande heeft me tot een simpele conclusie gebracht: ik wil nooit meer klassiek trainer zijn. Het effect is te laag en de prijs is te hoog. Vanaf 2013 verzorg ik nog maar twee smaken aan training:

  • Voor grote groepen, inderdaad als een soort van cabaretier en tegen tarieven die daarbij passen. Dat doe ik sinds 2006 al voor diverse universiteiten en afgelopen november voor het eerst in op een theaterpodium voor een bedrijf.
  • Gratis training, die eventueel vanaf het web te bekijken is, voor deelnemers in coaching of consulting trajecten.